Mert doğduğundan beri uykuya dalma problemi olan bir bebekti, hatta hamileyken bile sabaha karşı tekmeleriyle uyandırıyordu beni, o zamandan başlamıştım pışpışlayıp ninni söylemeye. Gündüz uykusu yok denilecek kadar azdı, saatlerce uğraşıp uyutursun, 15 dakika sonra enerjik bir şekilde uyanır... Yenidoğan dediğin hep uyur değil mi? Yok arkadaş, bizimki saatlerce uyumazdı, 2 aylıkken bile günde 11-12 saat uyuyordu. Gaz dedik, masaj yaptık, banyo, uyku rutini... 4 aylık oldu, gaz geçti ama değişen yok. 5 aylık olduğundan itibaren birkaç defa uyku eğitimi denedim, hep inatlaştı, sonuç alamadım. Gelişiminde sorun olmadığı için doktorumuz bu dönem böyle, yaşından sonra geçecek derdi. Son birkaç aydır günde 9 saat uyuyordu, gündüz 1 saat uyusa tatile çıkmış gibi oluyordum. Neden mi -di'li geçmiş zaman kullanıyorum? Çünkü geçen hafta gece yatarken karar verdim. 7 aydır gece yanımda uyuyan bu bebeği bu alışkanlığından nasıl vazgeçirecektim. Yaz sonu uygulamayı planladığım uyku eğitiminin ilk adımı olarak gece beslenmesini kesmeye karar verdim bir anda. Hafta sonunu fırsat bilip gece her uyandıkça yani saat başı eşim kalktı, kucağında sakinleştirip uyutup geri yatırdı yatağına. Memeyle uykuyu ayırması için de emerken uyumasına izin vermedim, hep emzirmeden uyuttum. Gece kalkma sırası bana gelince, yani 3. gece, eşimin bol tshirtünü giydim emmek aklına gelmesin diye. Uyandıkça su içirdim, mümkün oldukça kucağıma almadım, konuştum, anlattım, sarılıp sakinleştirmeye çalıştım. Yine de büyük başarıydı, hayatında ilk defa 7 saat emzirmeden geceyi geçirmiştik. Bu şekilde devam ettik, uyanma sıklığı gittikçe azaldı. Ve 6. geceden itibaren hiç uyanmadan 7,5 saat uyudu!! Bu sefer saat başı uyanan bendim. Uyuduğuna inanamadığım için sürekli nefesini kontrol ettim. Ah şu deli annelik... Emzirmeden uyutmaya çalışırken bir baktım ki uyku eğitimi de vermişim. Yatağında kendi kendine uyuyan 11 aylık bir Mert çıktı ortaya. Gece uykuya dalma saatini 12'lerden 10'a çekebildim şimdilik. Gündüz uykuları da düzene girmek üzere. Gece emmediği için çok özlüyor, gündüz yanımdan ayrılmak istemiyor. Buna da şükür... Bebekler büyüdükçe zor günler geride kalıyor, hepsi unutuluyor, her şey daha güzel oluyor. Sevgiler. 24.07.2015